(♪)(Nie?M)oralne impresje.

Opuszczając, hmm.. brzmi  zbyt ostatecznie, a tego nie lubię.
 Wychodząc z jednej książki, co rusz wpadam w kolejne zawiłe wydarzenia i losy opisywanych bohaterów, poprzez ostatnio nadrabianie w czytaniu zaległych pozycji. (Nowe wciąż przybywają).
Takie.., przeskakiwanie z jednego do drugiego świata, zamkniętego w książce.

Hmm.. można to porównać do tego, jak w dzieciństwie, nad rzeką skakaliśmy po kamieniach, wystających z jej rwącego nurtu, traktowaliśmy je jak "wyspy".
Dziś książki, są dla mnie, właśnie jak takie wyspy..
Gdy od czasu do czasu, "wracam" do codzienności, to m.in. po to, by przynieść kolejne do domu, a wraz z nimi wspomnienia*, które nie bacząc na mijające lata, wiernie tkwią w pamięci.

Potrzebowałam czegoś bardziej wyczerpującego, bardziej w sposób do którego się tęskni, bardziej niż, te poprzednie, połknięte w dwa dni, bardziej niż wczesno-nastoletnie, odczuwanie motyli w brzuchu ( z czasem, czuje się to inaczej ).
Oczywiście trudno zaraz po, je tak po prostu odłożyć.. i wciąż wracam do poszczególnych fragmentów.. po co?.. chyba, aby nauczyć się ich na pamięć, po co?,  ponieważ uwielbiam. ;P

W swoim archiwum, znalazłam zdjęcia mojej pierwszej Operetty, oraz porcelanowej damy.
Obie od dawna, już nie mnie przynoszą radość, jaką odzwierciedlają fotografie (niżej).

Dwa znaczki, używane jako zakładka..  

>^.^<

Tajemnicza przesyłka, której zamówienie było planowane już w ubiegłym roku, w końcu ją otrzymałam, w końcu nadeszła jej chwila.

Czytaniu oddaję się przeważnie wcześnie rano, gdy już zrobi się wystarczająco widno, a krzyk bażanta przerywa głuchą ciszę. 
Kilka lat temu, zamieszkał, tutejsze tereny.
Jako zmarzluch, uwielbiam ciepłe promienie na plecach, więc drugim dogodnym czasem
 głębokiemu oddawaniu się lekturze, jest słoneczna, bezwietrzna  pogoda, a do tego wyborna waniliowa cappuccino ( do której smaku, przekonałam się kilka tygodni temu, trafiłam na "swoją") w ulubionej filiżance.

Z "Domem tęsknot" już wkrótce spocznę pod bujnie kwitnącą magnolią, na poszyciu trawy i miękkiego mchu, w niejeden kwietniowy dzień.

" Dobre historie kończą się tam, gdzie chciałbyś je zacząć"
- P.Adamczyk